Voorgeschiedenis

Al heel lang liep ik rond met de inspiratie voor het schrijven van De zevende deur.
Deze zat verscholen tussen een hele stapel andere ideeën in mijn hoofd.
Een stapel, die elke dag hoger wordt.
Als ik alles wil uitvoeren, moet ik net zo oud worden als een Grasvolker (ruim 400 jaar!).
Veel blijft dus liggen, totdat er iets tevoorschijn springt en zo hard begint te roepen dat ik het niet langer kan negeren.
Toen Simon Dwarrelaar voorjaar 2016 mijn leven binnenwaaide, was er voor mij geen ontkomen meer aan.
Zo'n dwarrelaar is namelijk klein maar wel heel krachtig en kan zeer overtuigend zijn. De magie spettert er vanaf.
Simon trok dan ook moeiteloos dit idee uit de enorme stapel tevoorschijn. En vertelde me dat dit boek nu écht geschreven moest worden.
Hij zei me dat ik daar de geschikte persoon voor was, omdat ik door mijn werk vertrouwd ben met de Anderwereld.
Dat klopt.
Het Elfenvolk heeft altijd een bijzondere plaats gehad in mijn hart. En net als andere natuurwezens die ik voor me zie, zijn ze al mijn hele leven een bron van inspiratie.
Dhin Vaen en Cree, de aanvoerders van het Grasvolk, had ik al verbeeld in brons en keramiek.
Net als de woudheksen, magiërs, roofvogels, wolven en draken maken zij deel uit van de wereld die ik vormgeef .
In De zevende deur kon ik deze karakters tot leven brengen.
Simon had gelijk.

Het schrijven van De zevende deur was een groot avontuur. Ik zag het voor me als een film en als ik vragen had, kon ik bovendien altijd bij hem terecht.

Lees ook over De zevende deur:

• introductie
• fragment
• luisterboek
• reviews
• personages