Mees
Een lieve vrolijke druktemaker
In de zomer van 2013 vertelde Frans me dat er een nest met puppy's was bij de pensionstal van ons paard Celo. We gingen kijken en werden bedolven onder een bende van tien vrolijke puppy's. Ik ben gek op honden en tegen zoveel puppyliefde was ik niet opgewassen. Ik ging tussen ze in zitten en was verkocht. Wat had ik het gemist, een hond in huis.
In eerste instantie hadden we een schattig teefje uitgezocht. Maar Mees bedacht dat anders. Hij kroop op Frans zijn schoot, en nadat die vervolgens een broertje van hem oppakte, dribbelde hij snel weer terug om zich opnieuw op Frans zijn schoot te installeren. Daarna kwam hij naar mij toe en kroop na een uitgebreide knuffelsessie onder mijn lange jas. Waar hij demonstratief onder bleef liggen, alsof hij wilde zeggen, ik ga met jullie mee hoor, dat je het maar vast weet.
Zoals wordt gezegd: een dier kiest jou uit en niet andersom. We begrepen de boodschap, dit werd onze nieuwe huisgenoot. Wat waren we verliefd op deze vrolijke pup. Hij groeide uit tot een prachtige goudgestroomde Hollandse herder. Een levendige, gevoelige en zeer intelligente hond. Ondeugend ook en met een groot gevoel voor humor.
We speelden verstoppertje met hem, en speurspelletjes in huis en tuin. Bezoekende vrienden werden regelmatig verrast met 'cadeautjes'. Dan pikte hij een appel, peer, of walnoot van de fruitschaal, die hij hen vervolgens kwam aanbieden.
Op het bijvullen van zijn voercontainer hield hij nauwlettend toezicht. Hij mocht ernaast zitten en zorgen dat hij ze ving voor 't geval er een paar brokjes probeerden uit te springen.' Wat per ongeluk-expres natuurlijk regelmatig gebeurde.
Hij deed graag de ronde met Frans. Nieuwe spannende routes lopen. Sprokkels fotograferen? Mees hield de wacht. Mits het niet te lang duurde, want het avontuur wachtte. En als je een ronkende quad uit een stiltegebied wil wegsturen is een stoere hond een prima afschrikmiddel om dat zonder één woord te doen.
Mees benaderde elke hond op een andere manier. Vriendinnetje Roosje werd superblij begroet, ze gingen alletwee helemaal uit hun dak als ze elkaar tegenkwamen. Net als zijn vriendjes Dartagnan, Shiloh, Bink en vriendin Baila met wie hij lekker kon ravotten. Er was ook een Ierse setter met wie hij een bijzonder begroetingsritueel had: ze stonden steevast een halve minuut met de neuzen tegen elkaar aan en gingen daarna ieder weer hun eigen weg.
Hoewel Mees een vriendelijke natuur had, kon hij honden met een agressief gedrag resoluut op hun plaats zetten.
De week voor hij op ons pad kwam, droomde ik over een kleine zwarte wolf, die naast me liep en me overal volgde. Zijn trouwe en blije karakter inspireerde me later om hem in mijn boek "De zevende deur" de bewaker te laten zijn van de kinderen Anna en Luuk: de moedige, grappige Hollandse herder Mees, die ze helpt en tijdens hun magische reis met gevaar voor eigen leven beschermt.
Vorige week zaterdag reisde onze lieve Mees vredig tussen ons in, voorgoed terug naar de Anderwereld. Zijn taak hier zat erop. En hoewel niet meer fysiek aanwezig, blijven we in liefde met hem verbonden.
Maar wat is het leeg en oorverdovend stil in huis, we missen hem.
Mees, 21 juni 2013 - 4 november 2023
